GoCI: Collaboration for Impact
Identical Strangers
De documentaire Identical Strangers (2018) vertelt het tragische verhaal van een sociaal-wetenschappelijk experiment in het naoorlogse New York, waarbij pasgeboren drielingen werden gescheiden en ter adoptie werden ondergebracht bij arme of rijke gezinnen. In de documentaire zie je hoe een drieling elkaar later tegenkomt - en van daaruit het web ontrafelt van het sociale experiment waaraan ze werden onderworpen. De broers worden meteen een mediasensatie, omdat ze ondanks hun zeer verschillende opvoeding veel overeenkomsten vertonen. Ze zijn vreemden voor elkaar, maar toch op de één of andere manier identiek. Ze zijn identical strangers.
Minder gruwelijk is de vergelijkbare situatie in ons naoorlogse woningbestand. Een aanzienlijk aantal huizen werd gebouwd tussen circa 1965 en 1990. Dit was een tijd van enorme woningnood, maar ook een tijd van een nieuwe industriële manier van bouwen. Onderdelen van huizen werden in de fabriek gemaakt en op de bouwplaats in elkaar gezet. Dit maakte een kostenefficiënte bouw mogelijk en verminderde de behoefte aan geschoolde arbeid. Architectenbureaus werkten nauw samen met bouwbedrijven en aannemers om op deze manier te bouwen. Als gevolg daarvan lijken veel huizen op elkaar, zowel van binnen als van buiten. Maar wie, waar en wanneer heeft gebouwd is grotendeels onbekend. Hypothetisch gezien zouden honderdduizenden huizen 'identical strangers' kunnen zijn.
